Pieczony kalafior to jedno z moich najmilszych odkryć w kuchni. W dzieciństwie uwielbiałam tego ugotowanego przez mamę, z ogromną ilością bułki tartej z masłem (o resztki bułki na dnie miski odbywaliśmy w domu prawdziwe batalie). Jednak dopiero upieczenie kalafiora spowodowało, że moja miłość wybuchła z nową mocą, a ja postanowiłam […]
Czy 10:30 to jeszcze pora śniadania? U nas od prawie 3 lat to ewentualnie drugiego, bo o pierwszym już zdążyliśmy zapomnieć… Spontaniczne placki jabłkowe zasługują na ślad, bo to tylko kilka składników, a smakują jak Boże Narodzenie. Placki jabłkowe – dodatkowe wskazówki Zanim przejdę do właściwego przepisu, jeszcze kilka uwag […]
Zawsze, kiedy myślę o zrobieniu jajek po benedyktyńsku na weekendowe śniadanie, odczucia mam ciut ambiwalentne. Przez większą część życia nie znałam też znaczenia słowa ambiwalentny. Na studiach dosadnie dowiedziałam się, co dokładnie oznacza. Żart był seksistowski i pamiętam go niestety do dziś, na szczęście wspomnienie o jajkach w pysznym, kremowym […]
Początek listopada to czas na warsztaty kulinarne, które organizuję w każdym miesiącu. Jako że pogoda nie dopisuje, kolejne obostrzenia i nastroje w kraju nie sprawiają, że nastroje są najlepsze, to wymyśliłam coś na pocieszenie i rozgrzanie. Już jutro, 7 listopada o 20:30, gotujemy zdrowe śniadania na ciepło. Myślę, że nic […]
Pieczona brukselka to jeden z moich pewniaków na odczarowanie smaku warzywa, które często owiane jest złą sławą. Sekret tkwi w dwóch elementach – po pierwsze brukselki nie należy rozgotować, bo wtedy robi się mocno gorzka i rozpada się. Po drugie, warto dodać do niej różne składniki, które podkreślą inne smaki, […]
Pierwszy raz piekłam kapustę wiosną i wykorzystałam tę młodą główką o cienkich listkach. Teraz, jesienią, pomysł do mnie wrócił i stwierdziłam, że pieczona kapusta to również dobry przepis na tę porę roku. Mam wrażenie, że kapusta jest niedoceniana i najczęściej towarzyszy nam jako „opakowanie” dla gołąbków albo podstawa bigosu. A […]
Aktualizacja listopad 2020 Wyzwanie dań jednogarnkowych odbyło się w dniach 5-10 października 2020. Podsumowaniem tego wyzwania oraz prawdziwą torpedą przepisów (42 receptury!) stał się e-book Dania jednogarnkowe, który na 125 stronach przeprowadzi Cię przez podstawy gotowania, podpowie, jak usprawnić sobie pracę w kuchni i udowodni, że dania jednogarnkowe nie ani […]
Zupa z soczewicy to jeden z prostszych przepisów, które łączą moje ulubione elementy. Jest prosta, gotuje się ją 30 minut i można przygotować gar, który następnie będziemy jeść przez 3 dni. Jesień dopadła mnie z zaskoczenia i od razu postanowiła podzielić się tym najbrzydszym obliczem – pluchą, szarością i zimnem. […]
Przez pierwsze 3 tygodnie września dzieliłam się na Instagramie oraz w grupie na Facebooku przepisami na dania na wynos oraz tymi, które łatwo i szybko robi się w domu, np. pracując zdalnie albo zajmując się dziećmi. Udoskonaliłam darmowego e-booka, który powstał na bazie tych przepisów, zebrałam zawarte w akcji pomysły […]
Wydaje mi się, że to jeden z moich ulubionych tematów w gotowaniu posiłków na wynos albo takich, które można zrobić błyskawicznie, pracując w domu. Sałatki robi się szybko, można dowolnie modyfikować składniki i mogą być bardzo sycące. Pod warunkiem, że zadbamy o dobre źródła białka, węglowodanów i tłuszczy! Sałatka z […]
Jestem w tym tygodniu zmęczeniem. Napięciem. Ulgą po ogromnym stresie (czytanie pozwu rozwodowego zwykle nie plasuje się wysoko w kategorii czynności przyjemnych). Oczekiwaniem, a ja nie umiem czekać i mój mózg jest raczej bliżej falstartów niż stoickiego oczekiwania. Mamą z trzylatkiem, który łaknie uwagi. Przedsiębiorczynią, która umie w work life balance, ale akurat zdarzył się tydzień work bez balance.
.
Możliwe, że 1-2 lata temu udawałabym, że tak ma być. Inni mają gorzej. Nie rycz, inni by ogarnęli.
.
Dziś z ulgą spakowałam torby, zabrałam dziecko i psa, teleportowalam do domu rodziców, przekazałam dobytek moim rodzicom i poszłam na drzemkę.
.
Chcę tylko napisać, że może Ci być trudno. Z jednym dzieckiem, siedmiorgiem albo bez dzieci. Z kotem, psem, w trudnej sytuacji w pracy albo po stresującym życiowo tygodniu. Nie musisz zaciskać zębów. Nie musisz myśleć, że kurwa, tylko Ty nie ogarniasz, bo wszyscy wokół a i owszem. Możesz odpuścić. Powiedzieć sobie „zmęczyłam się”. Poprosić o pomoc. To ostatnie to moje nowoodkryte narzędzie dzięki terapii. Bo dopiero, kiedy zrozumiałam, że o pomoc można prosić i jasno wyrażać, czego potrzebuję, to okazało się, że ludzie są gotowi mi to dać, a nie muszą zgadywać.
.
❤️ a Ty czego dziś potrzebujesz?
.
#zdrowiepsychiczne #spokoj #mamadhd #zmeczenie #zmęczenie #odpuszczanie #macierzyństwo #macierzynstwobezlukru #macierzyństwobezściemy #instabezlukru
Słyszałam, że szukacie przepisów z wykorzystaniem soczewicy? To przychodzę z 3, w których główną rolę gra zielona soczewica! Gotowana albo ta z puszki.
.
Jak macie na nią inne pomysły – piszcie! ❤️
.
#soczewica #olgapawlikowska #ugryźkuchnię #straczki #strączki #kuchniaroslinna #wegeobiad #roslinniejemy #tofu #leczo #pastakanapkowa #wege #wegetariańskie #wegetariańskieprzepisy #blwpolska #jemytosamo #przepisyrodzinne #planowanieposilkow #mamagotuje
Czy wstydziłaś się kiedyś uprawiać sport? – zapytałam Was kilka miesięcy temu na stories. 65% z Was kliknęło odpowiedź TAK. Ja też byłam w tej grupie. A od kiedy sporty uprawiam regularnie, to dostaję wiadomości, że „ja też bym chciała, ale nie umiem, boję się pójść, stresuje mnie mój wyglad, wszyscy się patrzą”.
.
To co zrobić z tym wstydem przed ćwiczeniami?
.
Skorzystam z cytatu prof Matczaka (tak, taty Maty): JEBAĆ. Kulturalnie, zgodnie z prawem. Ale jebać.
.
Zacznijmy od kilku faktów:
🔥 ciała w czasie ćwiczeń nie wyglądają jak najbardziej seksowna wersja siebie. Marszczą się, rolują, brzuch zwisa w dol, cycki robią się płaskie, jak leżymy (dzień dobry, tu grawitacja) – macie przykłady na moich zdjęciach
🔥 ludzie patrzą się mniej niż nam się wydaje, bo są zajęci swoimi ćwiczeniami. Ja na zajęciach grupowych czasem patrzę z podziwem, a np na tenisie czy rowerze po to, żeby przywitać innych 😉
🔥 sport nie jest po to, żeby ciało musiało osiągnąć konkretny efekt w postaci np 20 kilogramów w dol. Tzn może być jednym z narzędzi. Ale nie musisz i możliwe, że nie będziesz wyglądać po regularnych ćwiczeniach jak smukła wyrzeźbiona osoba. Bo na wyglad sylwetki wpływa mnóstwo czynników
🔥 żeby zacząć trzeba pójść gdzieś pierwszy raz. To umiejętności. Niektórzy mają do sportu większe predyspozycje, inni mniejsze, nie wszyscy poczują endorfiny po treningu, ale każdy może spróbować
.
Pamiętacie Phoebe, która biegała albo tańczyła? Czy robiła to tak „jak trzeba”? Nie. Czy miała z tego frajdę? Tak. Dokładnie o to chodzi.
.
Jak się przełamać?
🔥 zabrać ze sobą wsparcie siostry, koleżanki, partnera.
🔥 pytać, upewniać się i prosić o pomoc. Czy ja na pierwszych sztangach wiedziałam, jak zrobić martwy ciąg? Nie, dlatego poprosiłam o pomoc. Nauka daje więcej pewnosci, a i trudniej o kontuzję z powodu złego wykonywania ćwiczenia
🔥 próbuj nowych zajęć; nie musisz chodzić na cardio, na fitness, siłownię możesz ominąć szerokim łukiem. Pływaj, idź na boks, spróbuj pilatesu albo umów się na nordic walking. Jest jakiś milion sportów do wypróbowania
🔥 spróbuj aktywności z dzieckiem – serio, nikt nie ma tyle radości ze sportu co moje dziecko na hulajnodze
Cd w komentarzu
Kończę dziś 33 lata i jak co roku myślę o tym, ile się przez 365 dni wydarzyło i jaki to miało na mnie wpływ. I jeśli widzę, że pomimo pandemii, to wcale nie było najbardziej wpływające na moje życie wydarzenie, to chyba mogę stwierdzić, że DZIAŁO SIĘ.
.
Życzę sobie spokoju. Łagodności. Pielęgnowania relacji ze sobą samą. Bycia dla siebie dobrą. Najważniejszych ludzi blisko mnie, bo gdyby nie oni, to ten rok byłby o wiele trudniejszy. Stawiania granic tam, gdzie tego potrzebuję. Układania puzzli, czytania książek, bujania w hamaku z Brunkiem, lodów truskawkowych, pysznego jedzenia, gotowania, dźwigania sztangi, drapania buldoga za uchem i jazdy na rowerze. Spacerów na bosaka po mokrej trawie i dzikich tańców. Odwagi w prowadzeniu swojej firmy i rozwoju second handu @ubraniadopokochania. I jebania patriarchatu, mansplainingu oraz ***, Konfederacji i Kukiza.
.
Patrzę na ostatnich 12 miesięcy i myślę (No dobra, najpierw pomyślałam, o, kurwa 😂): przeżyłaś. Tak jak umiałaś najlepiej. A dziś możesz świętować. I jutro. I każdego dnia ❤️
.
#urodziny #33lata #swietowanie #jestemkobietą #jestemkobieta #spokoj #jestemwystarczająca #jestemdość
Wiele bym dała za to, żeby mijający tydzień upłynął w takim spokoju, jak na powyższym zdjęciu.
.
Bo choć siedziałam dużo przy komputerze, to moją formę chyba najlepiej opisuje wczorajszy telefon do księgowego, zaczynający się od: „Panie Macieju, ja chyba dostanę zawału”. Ale spoko, w styczniu po takiej myśli położyłabym się do łóżka i bała z niego wstać. A wczoraj? Cóż, nie takie rzeczy się ze szwagrem wyklepywało 🤡
.
Nowy pomysł na biznes, rozwijanie tego konta i pisanie kolejnego e-booka – to dużo bardzo różnych zadań. I kiedyś od razu bym się ganiła, że słomiany zapał, że musisz się zdecydować, że masz potencjał na więcej (wtf?!), a w ogóle to, dlaczego nie masz poważnej pracy. Moja terapeutka zapytała rok temu, czy klaun ma poważną pracę i czy trzeba nałożyć garsonkę, żeby było odpowiednio poważnie. Rozbawiło mnie to, ale potem wreszcie trybiki ruszyły. Że mogę robić to, co ja chcę. To, co ja uważam za prace. Że zawsze będą ludzie, którzy powiedzą, że to nic takiego albo, że to niepoważne zmienić plan na siebie ileś razy w życiu. Ale to ich przekonania, a nie prawda na mój temat 😉
.
I jak powiedziała ostatnio Magda @magdaraczka_fotografia na stories – muszę zmieniać to, co sprzedaję, bo inaczej umarłabym z nudów, gdyby to zawsze już miało być jedno i to samo ❤️❤️
.
A jak to wyglada u Was?
.
#praca #biznesonline #skleponline #girlbosspl #poswojemu #naswoichzasadach #przedsiebiorczosc #firma #mojafirma #blogerka #praca #wlasnybiznes #wlasnafirma
A czym Ty smarujesz kanapki? 🥰
.
Nie upieram się przy nazwie smalczyk, bo wiem, że niektórym zaczyna od tego drgać powieka, ale to nie ma znaczenia, bo to smarowidło jest po prostu przepyszne!
.
A że lubię ułatwiać sobie życie, to przepis maksymalnie skróciłam i uprościłam jego przygotowanie.
.
🔥 Smarowidło z fasoli z jabłkiem
.
1 puszka białej fasoli
2 małe jabłka
2 cebule
1-2 łyżki sosu sojowego
Czarny świeżo mielony pieprz
2-3 łyżki oleju do smażenia
.
Pokrój w cząstki jabłka (nie obieraj ich) i cebule. Zblenduj je razem. Rozgrzej olej na patelni, usmaż jabłka z cebulami na jasny brąz, często mieszając. W tym czasie odcedź i zblenduj fasolę. Zdejmij patelnię z ognia, dodaj fasolę, sos sojowy i pieprz, wymieszaj. Smarowidło najlepiej smakuje po schłodzeniu, ale nie oszukujmy się – trudno wytrzymać do tego momentu 🙈
.
Można ją przechować kilka dni w lodowce, można też mrozić. Dla maluchów po prostu pomińcie sos sojowy!
.
#gotujęzolgą #ugryźkuchnię #przepis #weganskie #wegańskie #fasola #straczki #strączki #planowanieposilkow #planowanieposiłków #mamagotuje #jemytosamo #jemyrazem #blwpolska #blwprzepisy #pastakanapkowa #kanapki #kanapka #sniadanie #śniadanie
Słowo kanapka odmieniam przez 19452761 przypadków. Ale dzisiaj chcę wiedzieć, jakie kanapki jecie Wy? Dawajcie ulubione połączenia!
.
U mnie chleb żytni, smarowidło z fasoli i jabłka, pomidory malinowe, pietruszka i płatki soli (to się nazywa food balance po kolacji złożonej z kanapek chleb, masło, nutella i sól 😂)
.
#ugryźkuchnię #gotujęzolgą #kanapka #kanapki #śniadanie #sniadanie #pomidory #pomidor #warzywa #sniadaniemistrzow #weganizm #weganskie #smalczyk #fasola #straczki #strączki #natalerzu #mamagotuje #mamawkuchni #pycha
Kto szuka pomysłów na bataty? Bo jakby co, to ja mam kilkanaście inspiracji!
.
I choć mój trzylatek jest zagorzałym fanem „flytecek z batacika” (pozdrawiam zdrobniale @kiedy.do.logopedy 😂), to ja chyba najbardziej lubię połączenie słodkiego batata z pełnymi umami grzybami i ziemną w smaku zieloną soczewicą, idealnie się uzupełniają!
.
#gotujęzolgą #odwarzywsie #batat #bataty #frytki #mamagotuje #jestemama #mamawkuchni #kochamgotowac #wiemcojem #jemzdrowo #jemzdrowoikolorowo #roslinniejemy #roślinniejemy #warzywa #warzywniak #obiad #kolacja #przekaska #blwpolska #jemyrazem
Czy jeśli się zaakceptuję, to nie zacznę sobie pobłażać, a przez to się zaniedbam?
Przeczytałam ostatnio podobne zdanie w serii pytań i odpowiedzi u @drlifestylepl. A potem jeszcze stories @kisielle o tym, czy jeśli akceptujemy swoje ciała, to czy możemy je zmieniać. Bardzo mocno utkwiły we mnie te kawałki, bo pracują mi w głowie od prawie 3 lat. Od kiedy kilka miesięcy po porodzie, krok po kroku, zaczęłam rozumieć, że nie muszę ze swoim ciałem walczyć ani nie muszę go karać.
Za to zaakceptowanie siebie pozwoliło mi na łagodność, ale też największy postęp, jeśli chodzi o regularne dbanie o ciało i ducha. Przez dbanie rozumiem wreszcie terapię, okresowe badania, diagnostykę, stały, codzienny ruch i styl żywienia, który syci, daje radość i nie powoduje wyrzutów sumienia.
Chciałam się zmienić nie dla 5, 10 czy 15 kilogramów w dół. Nie dla tych za małych spodni w szafie, które z metką czekały jak wyrzut sumienia. Skoro przez całe życie zaliczałam mało udane romanse z treningami, w czasie których nerwowo sprawdzałam, czy to już 220 czy może 240 spalonych kalorii i one nic nie dawały w dłuższej perspektywie, to może warto zmienić schemat?
Skoro potrafiłam przez tydzień odwlekać śniadanie do godziny 16, żeby mieć poczucie niewielkiej liczby zjedzonych kalorii, a potem o 21 zjadałam żelki, chipsy i czekoladę, to może czas porzucić to błędne koło?
I nie, to nie było proste, ani nie przyszło w ciągu tygodnia. Ale po miesiącach noszenia niemowlaka, kiedy kręgosłup i ręce odmawiały posłuszeństwa, po miesiącach objadania się i głodzenia na przemian, kiedy ciągle byłam głodna i jednocześnie ciągle nie chciałam jeść, pomyślałam, że to w sumie cud, że to ciało jeszcze daje mi szansę wstać z łóżka. I że powinnam mu się chyba w końcu odwdzięczyć.
Więc dokładałam 1000 kroków do spaceru i uczyłam się, że mogę zjeść 1 gałkę lodów, a nie 3, bo nie jestem wcale tak głodna. Że mogę zostawić niedojedzony posiłek. Że chipsy i żelki mogą być częścią życia, ale nie pocieszeniem ani nagrodą. Zaakceptowałam siebie i zmieniłam tyle, ile umiałam i chciałam. Bez akceptacji nie byłoby to możliw